Edmund Szeliga - polski ksiądz katolicki, salezjanin, misjonarz. Urodził się w ubogiej rodzinie 9 listopada 1910 r. w Tychach. Jego ojciec zginął w czasie I wojny światowej, gdy miał zaledwie 3 lata, w rodzinnym mieście otoczonym gęstymi lasami w pobliżu Wisły, gdzie ukończył szkołę podstawową i gdzie narodziło się jego zainteresowanie przyrodą. Gdy w wieku 12 lat uczęszczał do gimnazjum w szkole salezjańskiej w Oświęcimiu, usłyszał prorocze słowa od włoskiego biskupa odwiedzającego szkołę, który wskazał na niego palcem wśród grupy uczniów; powiedział do niego: "Będziesz misjonarzem w Ameryce Południowej". I tak też się stało.

Po ukończeniu szkoły wstąpił do nowicjatu salezjańskiego w Czerwińsku, a 4 listopada 1930 r. opuścił Genuę statkiem do Peru, swojej "ziemi obiecanej", po 36 dniach podróży dotarł do siedziby Zgromadzenia Księży Salezjanów w Cusco, W ciągu 4 lat pobytu w Cusco nauczył się hiszpańskiego, keczua i języka tego regionu, studiował także ziołolecznictwo u zielarza Mariano Moscoso, wrócił do Włoch, aby studiować teologię we Włoszech, gdzie 2 lipca 1939 r. został wyświęcony na najwyższego kapłana; Po powrocie do Peru rozpoczął swoją długą i pełną sukcesów historię jako zielarz.